Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης, οι πρυτανικές αρχές, το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό του,
οι φοιτητές και οι φοιτήτριές του, τιμούν σήμερα τη μνήμη των 50.000 Εβραίων
συμπολιτών μας, όλων εκείνων που πριν από εβδομήντα χρόνια εκτοπίστηκαν από τη
αγαπημένη «Σαλονίκη» τους για να δολοφονηθούν λίγο αργότερα στα ναζιστικά
στρατόπεδα εξόντωσης. Μαζί τιμούμε και θυμόμαστε σήμερα και όλους τους Εβραίους
φοιτητές μας που χάθηκαν για πάντα.
Είναι πολλά
αυτά που μας συνδέουν ως πανεπιστημιακή κοινότητα με την ιστορία των Εβραίων
της πόλης μας. Πάνω από όλα ο κοινός τόπος αφού
η Πανεπιστημιούπολη ως τόπος γνώσης
βρίσκεται πάνω σε ένα τόπο μνήμης
της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης.
Γνωρίζουμε,
επίσης ότι πριν από εβδομήντα χρόνια, την ώρα της εκτόπισης, το Πανεπιστήμιό
μας ήταν ταυτόχρονα και παρόν και απόν και κοντά και μακριά από τους Εβραίους
της Θεσσαλονίκης. Μας το υπενθυμίζει με τη μαρτυρία της η επιζήσασα Ζουλί
Σαλτιέλ: «Κατά τη διάρκεια των ναζιστικών μέτρων κατά των Εβραίων», αφηγείται,
«δεν υπήρξε καμιά επίσημη διαμαρτυρία ούτε από τη μεριά του Πανεπιστημίου, ούτε
από τη μεριά των φοιτητών». Για να προσθέσει λίγο παρακάτω: «[Όμως] ένας
χριστιανός φοιτητής βοήθησε το γιο μου να διαφύγει στην ιταλική ζώνη κατοχής».
Για πολλές
δεκαετίες το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
δίσταζε να σταθμίσει την ευθύνη του αλλά και να τιμήσει όσα μέλη της
κοινότητάς του τόλμησαν και βοήθησαν. Για πολλά χρόνια μπορούσε κανείς να
διακρίνει στους υπαίθριους χώρους του σπαράγματα από ταφόπλακες, χωρίς να
υπάρχει μία αναφορά που να εξηγεί γιατί αυτές βρίσκονταν εκεί
παρατημένες.
Σήμερα όμως το
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο απαλλαγμένο από ενοχικά συνδρομα αντικρίζει πια αυτό
το παρελθόν, την ιστορία και τον χαμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, ως κομμάτι
και της δικής του ιστορίας. Εβδομήντα χρόνια μετά στέκεται απέναντι σε όλους
όσοι αρνούνται το Ολοκαύτωμα και
κηρύσσουν πιο ανοιχτά από ποτέ άλλοτε τον λόγο της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού.
Και έρχεται να υποστηρίξει θεσμικά την πρωτοπόρα έρευνα διδασκόντων τού για τη
διατήρηση της ιστορικής μνήμης της Ισραηλίτικης κοινότητας της Θεσσαλονίκης ήδη
από τη δεκαετία του 1990. Ενδεικτικά αναφέρω τη δουλειά του Τμήματος Γαλλικής
Γλώσσας και Φιλολογίας που μετέφρασε από
τα γαλλικά το μνημειώδες έργο του Ιωσήφ Νεχαμά «Ιστορία των Ισραηλιτών της
Θεσσαλονίκης».
Από το 2011 το
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ελάχιστα ιδρύματα στην
Ευρώπη που προσφέρει πρόσβαση στη μεγαλύτερη συλλογή οπτικοακουστικών μαρτυριών
επιζώντων του Ολοκαυτώματος που ξεκίνησε ο Spilberg. 56.000 συνεντεύξεις,
μεταξύ των οποίων πάνω από 600 ελλήνων Εβραίων, βρίσκονται σήμερα στη διάθεση
των ελλήνων και ξένων ερευνητών, της Εβραϊκής κοινότητας της πόλης μας,
φοιτητών και μαθητών, αλλά και κάθε ευαισθητοποιημένου πολίτη. Μια επιστημονική
επιτροπή έχει ήδη συγκροτηθεί στο ΑΠΘ με σκοπό τη μέγιστη αξιοποίηση αυτού του
πολύτιμου αρχείου στην έρευνα και στη διδασκαλία, στην παραγωγή πρωτότυπης
γνώσης και στη διάχυσή της στο ευρύ κοινό. Από φέτος, τμήμα του Πανεπιστημίου
μας προσφέρει μάθημα ιστορίας του ελληνικού εβραϊσμού. Η παρούσα πρυτανική αρχή
έχει ήδη προβεί στις πρώτες ενέργειες προς το Υπουργείο Παιδείας για την
επανασύσταση της έδρας Εβραϊκών Σπουδών, που προβλεπόταν από την πράξη ίδρυσης
του Πανεπιστημίου μας το 1925 και η οποία καταργήθηκε αναίτια από την
δικτατορία του Μεταξά το 1939.Ελπίζουμε ότι με την πρωτοβουλία μας αυτή η
Θεσσαλονίκη θα καταστεί και πάλι κάποια στιγμή στο μέλλον κέντρο γνώσης για την
ιστορία και τον πολιτισμό των Εβραίων. Παράλληλα σε συνεργασία με την
Ισραηλίτικη κοινότητα της Θεσσαλονίκης σύντομα θα τοποθετηθεί και μνημείο
μνήμης σε χώρο που παραχωρήθηκε για τον σκοπό αυτό εντός του ΑΠΘ. Ενώ τέλος
είμαστε σε τελικές συνεννοήσεις με 4
πανεπιστήμια του Ισραήλ για να συνάψουμε συμφωνίες συνεργασίας.( Εδώ θα θέλαμε
την βοήθεια της Πρεσβείας του Ισραήλ για να προχωρήσουν οι διαδικασίες)
Οι παραπάνω
δράσεις συνιστούν το δικό μας χρέος μνήμης απέναντι στους χαμένους Εβραίους
συμπολίτες μας. Γνωρίζουμε, ότι το χρέος
μνήμης αυτό δεν πρόκειται να εξοφληθεί ποτέ. Όμως για το Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι αυτό ακριβώς το ανεξόφλητο χρέος που παράγει
και θα παράγει γνώση. Που πυροδοτεί το στοχασμό, αποτρέπει τον εφησυχασμό και
που διατηρεί για πάντα ζωντανή τη μνήμη του Ολοκαυτώματος των 50.000 Εβραίων
της Θεσσαλονίκης. Το ΑΠΘ, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας, από τον χώρο
του παλιού εβραϊκού νεκροταφείου όπου στέκεται
θα υπενθυμίζει διαρκώς την
διαχρονική σημαντικότητα της Ισραηλίτικης κοινότητας για την πόλη της
Θεσσαλονίκης και θα αποτελεί μια σταθερή γέφυρα συνεργασίας με τα πανεπιστήμια
του κράτους του Ισραήλ. Σας ευχαριστώ.